წერილი პატარა ბიჭს
გამარჯობა ყველაზე ძლიერო ბიჭო. მინდა იცოდე, შენ ჩემი ცხოვრების თანამგზავრი ხარ. წლებია ყველა მძიმე სიტუაციას შენი დახმარებით ვაღწევ თავს. რაც არ უნდა მარტო ვიყო, თითქოს ყოველთვის აქ ხარ. მესმის შენი ენა, ზუსტად ვიცი როგორია შენი ბავშვური ყინვაშეპარული ხმა. სუნთქვასაც ვგრძნობ, დაღლილს და თითქმის შემწყდარს. ზუსტად შენ ხარ ის ადამიანი, რომელმაც ყველა ტკივილი და დამცირება საკუთარ თავზე გამოსცადა. მთელი სამყაროს სიმძიმე მხრებზე მოიკიდა, მაინც არ გაწყდა და კიდევ სამყაროსთვის განაგრძო სიცოცხლე. მე 24 წლის ვარ, შენ არ არსებობ და მაინც დღემდე დამნაშავედ ვგრნობ თავს ვერ დახმარების გამო. მე ვერ გადაგარჩინე დასახიჩრებას, ვერ შემოგეხიდე თოვლში. მინდა იცოდე, სადღაც შორს, საუკუნების მერე არსებობს … Continue reading წერილი პატარა ბიჭს
თიკოს ბლოგი 